Hoewel we uiteraard met veel plezier uitkijken naar het moment dat we er gaan wonen, geeft zo’n dag ook een dubbel gevoel. Mensen die jarenlang (soms hun hele leven) naar deze kerk zijn gegaan, hebben nu afscheid moeten nemen. Een kerk(gemeente) is toch je tweede thuis en dat is er nu niet meer. Het is spijtig dat zulke beslissingen soms genomen moeten worden.

Van vrienden hebben we een aantal foto’s en filmpjes gekregen zodat we toch een indruk konden krijgen van deze afscheidsdienst.

Op de laatste ledenvergadering op zaterdag hebben de leden aandenkens uitgezocht om mee te nemen als herinnering. Denk dan bijvoorbeeld aan het doopvont, de kanselbijbel of de borden waarop de psalmen stonden vermeld.
Inmiddels zijn er deze week belangstellende komen kijken naar het orgel, de kerkbanken en de kansel. Stukje bij beetje wordt zo afscheid genomen van de oorspronkelijke functie van de kerk.